ANDY

Nandito na kami sa bahay nina Hazel pero parang hindi naman mukhang bahay. Dahil mukhang mansion sa laki at ganda.

“Luce, Dee, pasok na kayo nandoon na sila Mom sa loob,” yaya ni Hazel sa amin.

Pumasok na kami ni Luce pero mukha siyang tanga sa itsura niya ngayon kaya siniko ko siya.

“Hoy Luce! Mukha kang tanga! Bakit ka nakatulala? Nakanganga ka pa at tumutulo pa laway mo oh,” pang-aasar ko sa kanya.

Pinahid naman niya ‘yong labi niya habang ako ay nagpipigil tumawa.

“Bwisit ka Drew! Wala naman eh! Saka pwede ba, na-amaze lang ako sa laki at ganda ng mansion nina Hazel. Palibhasa ka kasi Drew,” at inirapan lang ako ni sungit.

Mayamaya pa ay nakita na namin ang parents ni Hazel at niyaya kami roon.

“Mom, Dad, nandito na po si Hazel at Drew,” bungad nito sa mga magulang.

Nagmano naman ako kay tita at tito at binati ito. Gano’n din si Luce.

“Ahm, happy birthday po Tita Lorrie,” masaya kong bati at iniabot ang regalo.

Kilala na ako ng Mom ni Hazel pati na rin si Luce dahil nakapunta na rin kami rito sa bahay nila dati.

“Oh, Drew, sweetheart! Thank you so much! Kahit kailan talaga napaka-sweet mong bata ka,” masayang sabi nito sa akin at niyakap ako nang mahigpit.

“Mom!” biglang sigaw ni Hazel kay tita.

“Why baby? Namiss ko lang naman si Drew mo. Ikaw talaga baby ko para niyakap lang eh,” pang-aasar naman ni tita kay Hazel.

“Whatever Mom. Not funny,” sabay irap ni Hazel pero tinawanan lang siya ni tita.

“Drew, Lucy, kumuha na kayo ng mga pagkain. Huwag kayong mahiya, tayo-tayo lang dito at magpakabusog kayo,” sabi ni Tita Lorrie sa amin at kukuha na sana kami nang bigla akong tawagin ulit ni tita.

“Drew, this is your Tito Robert, ang dad ni Hazel. Darling, this is Drew, Hazel’s you know, ’friend’,”  nakangiting pakilala niya sa aming dalawa.

“Hello po tito. Nice to meet you po,” magalang kong sabi rito.

“Naku hija, ang formal mo naman masyado. So ikaw pala ‘yong Drew na bukambibig ni Hazel. I’m glad na na-meet kita ngayon hija. Akala ko kasi lalaki ‘yong tinutukoy ng baby girl ko kaya nagalit ako dahil ayaw kong maulit ang nangyari sa kanya noon pero I didn’t expect na babae pala,” masaya nitong sabi at niyakap naman ako nang mahigpit.

“I told you darling. Our baby girl has a good taste. Besides, napakabait at sweet nitong si Drew kaya gustong-gusto ko siya for her,” nakangiting sabi nito kay tito habang ako naman ay walang idea kung anong pinag-uusapan nila.

“Well, walang duda nga sa sinabi mo darling. Kitang-kita ko nga ngayon eh at ikaw Drew, bantayan mo lagi si Hazel ha? Napakakulit kasi ng batang ‘yon,” ngumiti ito sa akin at tinap pa ako sa balikat.

“Opo Tito Robert pero masipag po si Hazel sa school. All around nga po siya kaya nakaka-proud,” masayang tugon ko naman.

“Mom! Dad! Baka kung ano-ano ng pinagsasabi niyo kay Drew! Pakainin niyo po muna siya,” biglang sulpot ni Hazel.

“Okay, okay baby. Masyado ka namang paranoid. Nag-enjoy lang kaming kausap si Drew and she looks gorgeous tonight hija. Drew, kumain ka na ha? Mamaya na lang ulit tayo mag-usap kung may time,” at nagpaalam na sila. Tumango na lamang ako.

Kumuha na rin ako ng pagkain pero kaunti lang. Busog pa kasi ako dahil sa kinain namin kanina ni Luce.

“Drew, tara do’n sa may living room. Ipapakilala kita sa mga pinsan ko,” nakangiti nitong sabi at hinawakan na ako sa kamay papunta ro’n.

Ang dami pala nila ro’n sa living room kaya umupo na lang ako sa may gilid at kumain. Nandoon din pala si Luce at masaya nang nakikipagkwentuhan sa mga pinsan ni Hazel.

Hala, bigla akong nahiya. Bakit kasi bigla na lang silang nakatinging lahat sa akin.

“Guys, ito nga pala si Drew, ‘yong binabanggit ko sa inyo. Drew, sila pala ‘yong mga pinsan ko,” pakilala nito.

“Ah hello po,” napakamot na lang ako sa ulo at napayuko kasi nahihiya talaga ako.

“Nako pinsan, iba ka talaga! Wala akong masabi sa taste mo! Sana lahat ‘di ba guys?” sabi ng isang lalaki at nagtawanan naman silang lahat.

“Hayaan mo na ‘yang si Kurapika, Drew. Lasing na ata eh. Ganito lang talaga kami Saka ‘wag ka ng mahiya. Kilala ka na namin. Ako nga pala si Lei,” pakilala sa akin ng may katangkarang babae na parang modelo at nakipagkamay sa akin.

“Oy Lei, mga galawan mo eh! Kay bunso na ‘yan, iba na lang! Siguro kung nakakamatay ang tingin bulagta ka na Lei!” kantyaw naman no’ng isang matabang lalaki at naghiyawan na naman silang lahat.

Napansin ko namang nakatingin nang masama si Hazel kay Lei at nakabusangot kaya kinurot ko ito sa pisngi.

“A-Aray ko Drew! Huwag mong kurutin ‘yong pisngi ko!” saway sa akin ni Hazel.

“Achuchu! Ang cute cute mo Hazel para kang siopao,” at pinanggigilan ko talaga siya pero di ko diniinan.

“Ayie, nilalanggam na kami rito oh! Pwede bang pasintabi naman sa aming mga single ha? Hazel lang malakas!” sigaw naman ng isang babae.

Namula naman bigla si Hazel at hindi makatingin. Nagpatuloy lang sila sa asaran at kantyawan habang ako naman ay kumakain lang sa tabi at pinapanood sila.

Napansin kong wala si Luce ro’n kaya hinanap ko siya at ‘di naman ako nabigo. Nasa labas siya at nakaupo sa bench sa may gilid ng swimming pool at umiinom ng wine.

“Oy Luce! Anong ginagawa mo rito? Teka, broken ka ba ngayon?” pukaw ko sa kanya.

“Hay Drew, tigil-tigilan mo muna ako ngayon. Nananahimik ‘yong tao tapos bigla kang susulpot,” sabi niya habang nakatingin lang sa pool.

Napansin kong malungkot ito. Kaya tinabihan ko siya at inihilig ang ulo niya sa balikat ko habang ako naman ay nakaakbay sa kanya.

“May problema ka ba Luce? Makikinig ako kung ano man ‘yon,” nag-aalala kong sabi.

“Wala naman Drew. Namimiss ko lang kasi si Dad. Namimiss ko lang ‘yong pamilya ko. Sana gano’n din kami kasaya at buo. Simula no’ng nawala si Dad, maraming nagbago.” ‘Di na nito napigilang mapaluha kaya niyakap ko na lang siya.

“Huwag ka ng malungkot Luce. For sure, kung nasaan man si Dad mo ngayon, ayaw ka niyang nakikitang malungkot. Saka Luce, huwag kang umiyak. Mukha ka na ngang uhugin dadagdagan mo pa,” pagbibiro ko rito para gumaan naman ang pakiramdam niya.

“Alam mo Drew, ‘di ka sana magustuhan ng crush mo! Bwisit ka!” bawi naman niya sa akin.

“Hoy Luce! Walang ganyanan! Palibhasa kasi hopeless romantic ka!” asar ko ulit.

“Che, parehas lang tayo! Ewan ko sa’yo Drew!” at inirapan ako nito.

Mayamaya lang ay dumating si Hazel at tumabi sa amin.

“Luce, Drew! Nandito lang pala kayo. Oh inom muna kayo. Huwag kayong mag-alala light liquor lang ‘yan,” sabay abot sa amin ng dalawang wine glass.

“Ah Hazel hindi ako umiinom eh. Mababa ang tolerance ko sa alak,” tanggi ko.

“C’mon Drew, ngayon lang naman saka minsan lang ‘to ‘di ba Luce?” baling naman nito kay Luce.

Wala naman na akong nagawa dahil nakatingin na sila sa akin at nakangiti. Nilagok ko na nang diretso ang alak.

“Blaargh! Ang sama ng lasa!” halos isuka ko na ‘yong ininom ko sa sama ng lasa.

“Hina mo naman Drew! Para ‘yan lang! Inom ka pa!” alok na naman ni Luce.

“A-ayoko na Luce. ‘Di ko na kaya, nakakasuka,” iiling-iling kong sabi.

“Sige na Drew, last na ‘yan promise,” pilit naman ni Hazel sa akin.

Kahit ayoko ay napilitan akong uminom ulit para tumahimik na sila. Pagkalagok ko sa basong puno ay nakaramdam ako ng hilo.

Bago magdilim ang aking paningin ay narinig ko pa silang nag-uusap pero hindi malinaw sa akin.

“Hazel, effective ata ‘yong binigay mong alak kay Drew. Taob agad siya.”

“Oo ako pa ba Luce. Buti nga at mababa ang alcohol tolerance niya. ‘Di bale ako ng bahala sa kanya Luce.”

“Okay girl. Ingat at good luck.”

Naalimpungatan ako dahil sa kiliting nararamdaman ko. Idinilat ko ang aking mga mata.

Nanlalabo pa ang aking paningin nang igala ko ang aking tingin. Ako ay nasa isang kwarto na naka-dim light lang. Naramdaman kong may yumakap sa akin at ipinatong nito ang binti sa pagitan ko.

“Hmm Dee hmm,” ungol nito at mas sumiksik at hinigpitan nito ang yakap sa akin.

“H-Hazel? Anong g-ginagawa ko rito? A-anong nangyari?” tanong ko habang sapo-sapo ang kumikirot kong ulo.

“Wala pang nangyayari Dee. Nakatulog ka kasi kaya dinala kita rito sa kwarto ko,” nakakaakit nitong bulong sa akin.

“Ah gano’n ba Hazel? Anong oras na ba? Uuwi na ako,” at akmang tatayo na ako nang bigla itong pumatong sa akin at hinawakan ako sa magkabilang kamay.

“Not so fast Dee. Naipaalam na kita kina Mom and Dad na dito ka matutulog kaya hindi ka uuwi,” at halos matakpan na ang mukha ko dahil sa nakalugay niyang buhok at sa sobrang lapit ng mukha niya ay pigil na akong huminga.

“H-Hazel, p-pwede bang lumayo ka nang kaunti?” nauutal kong sabi rito.

“Bakit Dee naiilang ka ba?”

“Hindi naman sa gano’n Hazel, ‘di kasi ako makagalaw.”

“Paano kung ayaw ko? Ganito na lang, lalayo ako pero gagawin mo lahat ng gusto ko,” sabay ngisi nito.

“Ha? A-Ano ba ‘yon Hazel?” kinakabahan kong tanong.

“Oo o hindi muna Dee,” nakangiti nitong sabi.

“Oo na Hazel, ano ba kasi ‘yon?” medyo naiinis ko ng tanong.

“Ano ba ‘yan Dee ang init agad ng ulo mo. Pero mas mag-iinit ka sa gagawin natin,” at dinilaan agad nito ang leeg ko.

“H-Hazel, ano bang g-ginagawa mo?” nauutal kong tanong sa kanya.

Pero imbes na sumagot ito ay sinipsip nito ang leeg ko at diniinan pa. Kaya nakaramdam ako ng kiliti at di ko mapigilang hindi mag-moan.

“Hmm Hazel t-tekaa.”

“Are you enjoying Dee? Because I do,” sabi naman nito sa pagitan nang paghalik at pagsipsip.

Bago pa ako makasagot ay mabilis niyang tinanggal ang suot kong polo shirt at naghubad na rin siya.

Mabilis itong gumalaw sa ibabaw ko at pababa nang pababa sa tummy ko ang paghalik niya.

“Dee ahh nakakabaliw ka,” ungol nito nang magsimula na itong gumiling sa ibabaw ko.

“Ahh Hazel d-dahan dahan langg,” napapikit na ako nang bigla kong maalala ang mukha ni Kate kaya naitulak ko si Hazel.

“Aray! Bakit mo ako tinulak Drew?” habang himas-himas nito ang pwet.

“I’m sorry Hazel, nabigla lang kasi ako. Pasensya na,” paumanhin ko rito.

“I’m sorry din. Tara matulog na tayo,” at patalikod na itong humiga.

Isinuot ko na ulit ang aking polo shirt at humiga na.

Ano bang pinaggagagawa mo ha Drew? Muntikan na! Yari ka kay Kate! Buti na lang at nakapagpigil ka!

At ilang sandali pa ay dinalaw na ako ng antok.