-Ja też mam pomóc?- Zadałam to pytanie do chłopaka, który przybiegł chwile temu.

Nie wiem kim jest, ale wydaje sie ich bliskim znajomym. Miał on krótkie czerwone włosy i długi brązowy płaszcz z czerwonymi elementami. Pod płaszczem miał na sobie biały mundur, taki sam jak rycerze wyższych rang. Dostrzegłam też, że na ramieniu ma przypinki w kształcie gwiazdek.

-Nie mamy już czasu na zastanowienie, jeśli umiesz walczyć to możesz iść.-

Sydia chwyciła swój łuk do ręki. Po jej geście, też podjęłam decyzje, aby pomóc w walce.

Opuściliśmy dom. Przed wyjściem założyliśmy na siebie ciepły korzuch. Mówił, że pogoda się drastycznie zmieniła i jest teraz niezbędny. Przed opuszczeniem budynku nie wiedziałam, co ma na myśli, ale teraz udało mi się zrozumieć.

-Co za ulewa!- Krzyknęłam podczas biegu.

-Dlatego mówiłem, aby się odpowiednio ubrać!-

Jeszcze przed chwilą z Sydią szlyśmy tą drogą i było słonecznie. Niby jak to się stało, że teraz wieje i pada?

Biegliśmy w deszczu przez następne pare minut aż dobiegliśmy do bocznej uliczki koło rynku.

Blisko rynku była ciężka śnieżyca. Przed chwilą biegliśmy, a padał deszcz, a teraz śnieg. Im bliżej jesteśmy miejsca zdarzenia, tym gorsza jest pogoda.

Zatrzymaliśmy się za jednym z budynków.

Sydia mocno się wtuliła w płaszcz i drżała z zimna. Powoli ukucnęła w śniegu, aby wtulić się całym ciałem w ciepły płaszcz.

-C-co się dzieje z pogodą, jeszcze przedchwilą padał deszcz.- Stwierdziła, drżąc z zimna.

-To jest moc Bestii.-

-To bestie też potrafią używać magii?-  Spytałam.

Chłopak zaglądał zza narożnika budynku i odpowiedział.

- Oczywiście, że tak, jednak tylko te silniejsze potrafią.-

Chłopak przestał zaglądać zza rogu budynku i podszedł do Sydii.

Zapytał się jej o coś, a ja wykorzystałam tę chwile, aby zobaczyć jak wygląda sytułacja z Bestią. Sam mówił, że jesteśmy tutaj, aby pomóc, a na razie nic nie robimy oprócz czekania. Nie zauważyłam niczego przez mgłe.

Odwróciłam się spowrotem w ich strone.

-Niby jaki jest cel krycia się w tym miejscu. Mówiłeś, że jesteśmy, aby pomóc.-

-Wiem. Specjalnie wróciłem do domu, żeby zapytać Ethen'a o wsparcie. Ostatecznie nawet z nami nie poszedł.- Oznajmił.

-P-przecież on nigdy nie przychodzi, to czego sie spodziewałeś.- Wyksztusiła Sydia.

Chłopak po usłyszeniu tego, chwile się zamyślił.

-Jest dwóch królewskich rycerzy w stolicy, więc jego osoba jest zbędna.- Dodała.

Zerknęłam zza ściany budynku. Chciałam zobaczyć jak wygląda sytułacja.

-To jest ta bestia.- Poinformowałam ich.

Przypominała ludzką dziewczynę, która nie może kontrolować swojej mocy. Smutno mi jest patrząc na nią. Pewnie nikt jej nie rozumie. Dziewczyna ta miała długie srebrne włosy i była niskiego wzrostu. Na oko 140cm. Siedziała na ziemii i trzymała się mocno za głowe.

Powinnam jej pomóc w ucieczce. Gdy chciałam już postawić krok do przodu, by ruszyć w kierunku Bestii, chłopak chwycił mnie za ręke, zatrzymując mnie.

-Nie możemy tam iść.- Zatrzymał mnie.

Wyszarpnęłam się z jego uścisku dłoni i zdenerwowałam się.

-To jaki jest cel naszej obecności tutaj! Chcesz tylko patrzeć jak ona cierpi?!- Nakrzyczałam na niego poddenerwowana.

-Przyszliśmy pomóc, ale nie w walce. Broń jest tylko do samoobrony.-

Usłyszałam dźwięk zza moich pleców. Odwróciłam się i widziałam Bestie oraz mężczyzne, który stacza z nią walke. W mgle ciężko było mi zobaczyć wygląd oby dwóch. Dostrzegłam, że dla tej osoby nie jest to łatwa walka, po każdym ciosie odczuwa skutki zimna.

- S-skąd się w ogóle wziął taki potwór?- Odezwała się Sydia, stale marznąc.

-Dzisiaj rano wydarzyło się coś nietypowego z opętańcami, niestety nie znam szczegółów.- Rzekł czerwono-włosy.

Na słowo opętaniec stanęłam do pionu. Przypomniała mi sie sytułacja z dzisiaj. Czyżby to było z mojego powodu? Jak o tym pomyśle to jedna z opętańców wyglądała podobnie do tego. 

W takim razie to ja musze się z tym rozprawić. Zagryzłam mocno warge, chwyciłam swój miecz do ręki i ruszyłam w strone Bestii.

-Co ty robisz?!- Krzyknął do mnie.

Zignorowałam go.

Zaczęłam maszerować do przodu. Powoli w śniegu stawiając jeden krok za drugim. Wiatr i śnieżyca była tak wielka, że nic nie widziałam. To tak jakby pogoda się pogarszała z każdą chwilą.

Przymrużyłam mocno oczy i zaczęłam wpatrywać się w Bestie. Bestia odwróciła się w moją strone i złapałam z nią chwilowo kontakt wzrokowy. Prawie dostałam zawału, ale w tej samej chwili, z nieba leciał na mnie wielki sopel. Chciała mnie zaatakować. Samej mi by się nie udało uchronić przed atakiem, jednak chłopak szybko zaregował i przeciął wielki sopel swoim mieczem. 

Właśnie mogłam umrzeć.

Spowrotem skupiłam wzrok na Bestii, która nietypowo zareagowała w momencie, gdy mnie zauważyła. Zaczeła jeszcze bardziej panikować, co pogorszało pogode.

Wszędzie z nieba zaczeły lecieć gęsto, wielkie sople. Tym razem zareagowałam na czas, i sople nad moją głową samodzielnie zlikwidowałam, cięciem ostrza. Chłopakowi również się to udało.

Od razu po odparciu ataku, Bestia chciała osobiście się ze mną rozprawić. Miała na celu mnie przeciąć swoim długim pazurem. Chłopak zatrzymał ten atak swoim mieczu, przytrzymując go.

Bardzo dobrze się posługuje ostrzem. Tym razem sama dałabym sobie rade, rozprawić się z tym.

Po chwili przetrzymywania tego ataku, udało mu się siłą odepchnąć Bestie, przez co ta straciła chwilowo orientacje w terenie. On wykorzystał te setne sekundy i zdołał odciąć jej rękę. Od razu po odcięciu tej kończyny, ręka zamieniła się w lód i rozpadła na kawałki. Okazało się, że była to fałszywka z lodu. 

Już myślałam, że udało mu się ją prawie zabić. 

Wypatrzyłam, że mężczyzna, który przez cały czas toczy pojedynek z tym, jest tą samą osobą, z którą byłam wtedy w lochach z Fidelią. Nie udało mi się zapamiętać jego imienia, ale było to coś zaczynające się na C.

Mgła stopniowo zaczęła schodzić. Widziałam, że do walki C z Bestią dołączyła jeszcze jedna osoba. Była to wysoka kobieta z długimi włosami.

Właśnie o niej wspomniałam, a ona się pojawiła. Musi być naprawde niezwykła.

Wokół kobiety pojawiła się tarcza z magii. 

Więc tak wygląda magia... niesamowite.

C, odwrócił się w strone Fidelii i przytaknął głową. Zaczął kontynułować walke. Prawdopodobnie tarcza w jakiś sposób wspomaga C i jednocześnie chroni kobiete, przed utratą koncetracji nad techniką magii.

W ręku Bestii pojawił się miecz dwa razy więkrzy od niej samej. Właśnie teraz zaczął się finał tego pojedynku.

Przez chwile walczyli na równo, jednak C udało się odciąć głowe potwora. W tym momencie z nieba przestał lecieć grad i śnieg, a na niebie zza chmur, wyszło słońce.

-Co się tutaj wydarzyło?- Podeszła do niego Fidelia, dzięki której udało mu się łatwo zwyciężyć walke.

-Strażnicy wzieli do zagazowanej celi jednego z opętańca. Gaz dziwnie zadziałał na nią.-

-Hm.- Mruknęła i podeszła do ciała ofiary.

Ukucnęła nad nim i się w nie wpatrywała.

-Ciało powoli zanika. Jest nieżywe.- Oceniła sytułacje.

Odwróciła się w strone Clovis'a stale w pozycji kucającej.

-Potem porozmawiamy o tym. Teraz trzeba zająć się rannymi mieszkańcami.- Powiedziała, a potem zauważyła, że coś go niepokoi.

-O co chodzi?- Zapytała stanowczo.

-Podczas walki, widziałem dwie osoby, które również zostały zaatakowane przez Bestie. Dziwnie się zachowała, gdy ich ujrzała. Jakby się to nie wydarzyło, to miałbym problemy z wygraniem.-

-Też to spostrzegłam. Wysłałam do nich rycerzy, aby zbadali sytułacje.-

Kurde dużo się wydarzło, ale ostatecznie wygrał.

-Podejdź tutaj! Szybko! Sydia jest nieprzytomna!- Krzyknął Laen

Zrobiłam jak kazał i dodatkowo zdjęłam swój płaszcz. Owinełam nim Sydie.

Mimo, że przestał padać już grad oraz nie ma mgły, to śnieg nie zdążył stopnieć.

Widziałam, że do czerwono-włosego podeszło dwóch rycerzy. My z Sydią byłyśmy ukryte za rogiem budynku, więc nas nie zauważyli.

-Jeden z mieszkańców wyszedł na teren walki, więc uratowałem go.- Wytłumaczył się.

-Jeśli ty to mówisz to możemy ci ufać. Dziękujemy za pomoc.-

-Zawsze trzeba być przygotowanym na każdą sytułacje heh...-Odpowiedział niepewnie.

-To na tyle z reportu, dziękujemy panie Laen.-Odeszli.

Czyli ten chłopak nazywa sie Laen. Świetnie posługuje się mieczem, więc nic dziwnego, że go znali.

Laen podszedł do nas zmartwiony.

-Dzięki, że skłamałeś na mój temat.- Podziękowałam, a następnie dodałam.- Teraz musimy zająć się Sydią, źle na nią wpłyneła temperatura.-

-Hm? a tobie nie jest zimno bez płaszczu?- Zapytał.

-Właściwie to nie...-

Sama się zdziwiłam. Dlaczego nie jest mi zimno?

Laen nic nie zrobił z moją odpowiedzią i wziął Sydie na ręce. Poszliśmy w strone meliny Ethena, tak zwanego jego domu. Tam powinno być wystarczająco ciepło, aby Sydia się obudziła i odmarzła.

W całym mieście jest chaos po walce i nagłych zmianach pogody. 

Przy zanikających zwłokach bestii znajduje się specjalny oddział analizujący je. Trzy osoby stały i spisywały dane na temat Bestii.

Ethen zaczął iść w strone zdarzenia. Miał na sobie kaptur.

Mgła nie zdążyła całościowo opaść. Był już późny wieczór, niebo było ciemne.

Jedna z osób z oddziału spisujących danych, zauważyła mężczyzne idącego w ich kierunku.

-Przepraszam, musi pan opuścić ten teren. Jest on pod nadzorem rycerzy.- Krzyknęła do niego.

Ethen odsłonił swoją opaske na oczy i dotknoł tą osobe od tyłu.

Osoba, która przed chwilą wykrzyknęła, nagle upadła na ziemie.

Reszta pracowników również zemdlała.

Ethen przez ten czas, zdążył wziąć zwłoki tej Bestii i zniknął nie pozostawiając po sobie żadnego z śladów.

Oddział spisujący dane obudził się po trzech minutach. 

Nikt nie wiedział dlaczego ciało zniknęło. Nie potrafili się wytłumaczyć rycerzom. 

Ostatecznie zapisali w notatniku, że ciała silnych Bestii naprawde szybko znikają, dzięki czemu nie udało im się zebrać wystarczająco danych. Żadne z nich nie wspomniało oddziału rycerskiemu o tajemniczej osobie i nagłym upadku na ziemie.